گفت وگوی شیخ مفید و قاضی

در عصر شیخ مفید‌(ره)، یکی از علمای بزرگ اهل تسنّن، در بغداد مجلس درسی داشت، و به نام «قاضی عبدالجبّار» خوانده می‌شد، روزی قاضی عبدالجبّار در مجلس درس خود نشسته بود، شاگردانش از سنّی و شیعه حاضر بودند، در آن روز شیخ مفید‌(ره) نیز به آن مجلس وارد شد و دم در نشست، قاضی تا آن روز شیخ مفید را ندیده بود، ولی وصفش را شنیده بود.


پس از لحظه‌ای، شیخ مفید به قاضی رو کرد و گفت: « آیا اجازه می‌دهی، در حضور این دانشمندان، سؤالی از شما ‌کنم؟»
قاضی: بپرس.

شیخ مفید: این حدیثی که شیعیان روایت می‌‌کنند که پیامبر‌ اکرم (صلّی‌ اللّه علیه وآله) در صحرای غدیر، درباره حضرت علی‌ (علیه السّلام) فرمودند:
« مَنْ کُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِیٌّ مَوْلاهُ: هر کس که من مولای اویم، پس علی‌ مولای اوست.»
آیا این حدیث صحیح است و یا این‌که شیعه آن را به دروغ ساخته است؟
قاضی:  این روایت،صحیح است.✏

شیخ مفید: منظور از کلمه « مولی» در این روایت چیست؟
قاضی: منظور، آقائی و اولویّت است.

شیخ مفید: اگر چنین است پس طبق فرموده پیامبر‌ـ صلّی‌ اللّه علیه وآله ـ،‌ علی‌ـ علیه السّلام ـ آقائی و اولویّت بر دیگران دارد، بنابراین، این همه اختلاف و دشمنی‌ها بین شیعه و سنّی برای چیست؟
قاضی: ای برادر! این حدیث (غدیر) روایت (و مطلب نقل شده) است، ولی خلافت ابوبکر، «درایت» و امری مسلّم است، و آدم عاقل، به خاطر روایتی، درایت را ترک نمی‌کند!!

شیخ مفید:شما درباره این حدیث چه می‌گویید که پیامبر‌ اکرم (صلّی‌ اللّه علیه وآله) ، در شأن حضرت علی‌ (علیه السّلام) فرمودند:
« یَا عَلیُّ حَرْبُکَ حَرْبِی وَ سِلْمُکَ سِلمِی»: « ای علی! جنگ تو،‌جنگ من است، و صلح تو،‌ صلح من است».
قاضی: این حدیث،‌ صحیح است.✏

شیخ مفید: بنابراین آنان‌که جنگ جَمَل را به راه انداختند مانند طلحه و زبیر و عایشه و...و با علی ـ علیه السّلام ـ جنگیدند، طبق حدیث فوق و اعتراف شما به صحّت آن، باید (با شخص رسول خدا‌ـ صلّی‌ اللّه علیه وآله ـ جنگیده باشند) و کافر باشند.
قاضی: ای برادر! آن‌ها (طلحه و زبیر و ...) توبه کردند.

شیخ مفید:جنگ جمل، درایت و قطعی است، ولی در این‌که پدید آورندگان جنگ، توبه کرده‌اند، روایت و شنیدنی است، و به گفته تو نباید درایت را فدای روایت کرد، و مرد عاقل به خاطر روایت، درایت را ترک نمی‌کند.
قاضی، در پاسخ این سؤال فرومانده، پس از ساعتی درنگ ، سرش را بلند کرد و گفت : «تو کیستی؟»
شیخ مفید:من خادم شما محمّد‌‌‌بن محمّد‌بن نعمان هستم.
قاضی همان‌دم برخاست و دست شیخ مفید را گرفت و بر جای خود نشانید و به او گفت:« اَنْتَ الْمُفِیدُ حقّاً»: «تو در حقیقت، مفید (فایده بخش) هستی»


علمای مجلس از رفتار قاضی رنجیده خاطر شدند و همهمه کردند، قاضی به آن‌ها گفت: من در پاسخ این شیخ (مفید)، درمانده شدم، اگر هر یک از شما پاسخی دارد، برخیزد و بیان کند.

خطبه 21 توجه به قیامت

ﺧﻄﺒﻪ 21 - ﺩﺭ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻗﻴﺎﻣﺖ

ﺭﺍﻩ ﺭﺳﺘﮕﺎﺭﻱ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﭘﻴﺶ ﺭﻭﻱ ﺷﻤﺎ ﻭ ﻣﺮﮒ ﺩﺭ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ, ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﻣﻲ ﺭﺍﻧﺪ, ﺳﺒﻜﺒﺎﺭ ﺷﻮﻳﺪ ﺗﺎ ﺑﺮﺳﻴﺪ, ﻫﻤﺎﻧﺎ ﺁﻧﺎﻥ ﻛﻪ ﺭﻓﺘﻨﺪ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺭﺳﻴﺪﻥ ﺷﻤﺎﻳﻨﺪ.
(ﺍﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﺍﻣﺎﻡ (ﻉ) ﭘﺲ ﺍﺯ ﺳﺨﻦ ﺧﺪﺍ ﻭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ (ﺹ) ﺑﺎ ﻫﺮ ﺳﺨﻨﻲ ﺳﻨﺠﻴﺪﻩ ﺷﻮﺩ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺑﺮﺗﺮﻱ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﭘﻴﺸﻲ ﻣﻲ ﮔﻴﺮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ (ﺳﺒﻜﺒﺎﺭ ﺷﻮﻳﺪ ﺗﺎ ﺑﺮﺳﻴﺪ) ﻛﻼﻣﻲ ﻛﻮﺗﺎﻫﺘﺮ ﻭ ﭘﺮ ﻣﻌﻨﻲ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺷﻨﻴﺪﻩ ﻧﺸﺪﻩ ﭼﻪ ﻛﻠﻤﻪ ﮊﺭﻑ ﻭ ﺑﻠﻨﺪﻱ؟ ﭼﻪ ﺟﻤﻠﻪ ﭘﺮ ﻣﻌﻨﻲ ﻭ ﺣﻜﻤﺖ ﺁﻣﻴﺰﻱ ﺍﺳﺖ؟ ﻛﻪ ﺗﺸﻨﮕﻲ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺁﺏ ﺣﻜﻤﺖ ﻣﻲ ﺯﺩﺍﻳﺪ ﻣﺎ ﻋﻈﻤﺖ ﻭ ﺷﺮﺍﻓﺖ ﺍﻳﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻛﺘﺎﺏ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ (ﺍﻟﺨﺼﺎﺋﺺ) ﺑﻴﺎﻥ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻳﻢ)

علی کیست ؟

علی کیست؟
علی قرة العین است..امیر عالمین است...و نور ثقلین است...وهم فاتح خندق ،جبل و بدر و حنین است...علی نور دو عین است...اب الساقی این میکده عشق حسین است...بنازم ید خیبر شکنش را...حسین و حسنش را....و زینب گل زهرا صفت یاسمنش را...کنم هر نفس آویز به گوشم سخنش را..
علی کیست؟
همانی که پیمبر زده مهر مسلمان شدنش را....
علی کیست؟
علی علم یقین است ...علی حبل متین است...علی نور مبین است.علی لنگر عرش است و زمان است و زمین است...امیر ملک دین است...یگانه سرور مطلبین است...علی سید کل مسلمین است...بدانید فقط شاه نجف علی امیر مومنین است...


علی کیست؟
علی کل صلاة است...قعود است و قیام است...رکوع است و سجود است و سلام است...علی حج و زکات است...علی باب نجات است...علی سرور کل کائنات است...علی حکم تمام ممکنات است...علی حی و ممات است...علی معنی کل صلوات است...علی زینت بعد صلوات است...علی شیر خدا شاه نجف یک تنه زهرایی محض است.


علی کیست؟
علیً اسدالله...علیً ولی الله...علیً حجت الله...علی دست خداوند..

حدیت | امام علی النقی

ﺍﻣﺎﻡ ﻫﺎﺩﻱ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ: ﻟﺎ ﺗَﻄﻠﺐ ﺍﻟﺼﱠﱠﻔﺎ ﻣﻤّﻦ ﻛَﺪّﺭﺕَ ﻋﻠَﻴﻪِ، ﻭﻟﺎ ﺍﻟﻨﱡﱡﺼْﺢَ ﻣﻤّﻦ ﺻَﺮَﻓْﺖَ ﺳُﻮﺀَ ﻇﻨﱢﱢﻚَ ﺇﻟَﻴﻪِ، ﻓﺈﻧّﻤﺎ ﻗﻠﺐُ ﻏﻴﺮِﻙَ ﻟﻚَ ﻛﻘﻠﺒِﻚَ ﻟَﻪُ.

ﺍﻣﺎﻡ ﻫﺎﺩﻯ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ: ﺍﺯ ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﻣﻜﺪّﺭﺵ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻯ ﺻﻔﺎ ﻣﺠﻮﻯ ﻭ ﺍﺯ ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﺗﻴﺮ ﺑﺪﮔﻤﺎﻧﻰ ﺍﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﻯ ﺧﻴﺮﺧﻮﺍﻫﻰ ﻭ ﺻﺪﺍﻗﺖ ﻣﺨﻮﺍﻩ؛ ﺯﻳﺮﺍ ﺩﻝ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺑﺎ ﺗﻮ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﺩﻝ ﺗﻮﺳﺖ ﺑﺎ ﺍﻭ.

/ ﺑﺤﺎﺭ ﺍﻟﺄﻧﻮﺍﺭ: 74/181. /

امام علی النقی | میلاد نور مبارک

ولادت امام هادی ....

امام هادی (ع)فرمود:
بهتر از کار خیر، انجام دهنده آن است، و زیباتر از سخن زیبا، گوینده آن است، و برتر از دانش، دانشمند است، و بدتر از بدى، آورنده آن است، و ترسناک تر از وحشت، ترسو است.

میلاد نور مبارک

امام علی النقی پیشوای دهم شیعیان و دوازدهمین نور از انوار عصمت و طهارت، در نیمه ذی الحجه سال 212، در محلی در حوالی مدینه، چشم به جهان گشود پدر ایشان حضرت امام محمدتقی جوادالائمه علیه السلام و مادرشان بانویی فاضله و عفیفه به نام سمانه است. نام مبارک ایشان علی از القابشان نقی، هادی و نجیب؛ و کنیه شان ابوالحسن می باشد.

تاملی در معنی و مفهوم "هادی" که معروف‌ترین لقب آن بزرگوار است، بسیاری از حقایق را روشن می‌سازد. هدایت در کتب لغت دو معنای "ارائه طریق " و "رساندن به مقصد و مطلوب" را در بردارد و معمولاً در ارائه راه مطلوب و مثبت به کار می‌رود. شناخت راه و مقصد، شناخت امت و کاروانیان همراه، موانع و مشکلات مسیر، دزد‌ها و گردنه‌ها وایجاد انگیزه برای حرکت، دمیدن روح استقامت در رهروان، حفظ اتحاد و هماهنگی کاروان، حمایت و حفاظت از جان و مال و حقوق کاروانیان وظیفه دلیل و رهنمای کاروان و بخشی از مفهوم "هادی" در فرهنگ اسلامی است. [1]

فعالیت های امام علیه السلام
امام هادی علیه السلام با این که شدیدا تحت نظر بود، اما از پای ننشست و فعالیت های خود را به شیوه ای مطابق اوضاع زمان خویش به پیش برد. از مهمترین فعالیت های ایشان این بود که به مردم از راه های گوناگون آگاهی داده و منصب امامت و مقام علمی خود را در طی سخنان خویش و در مناظرات و پرسش و پاسخ های علمی، آشکار کرده و تثبیت کنند. همچنین عدم مشروعیت حکومت بنی عباس را تبیین می کردند. یکی دیگر از محورهای فعالیت امام، آماده کردن مردم و شیعیان نسبت به غیبت حضرت مهدی علیه السلام بود

اصحاب امام هادی علیه السلام
• فضل بن شاذان: از متکلمان بزرگ شیعه در قرن سوم هجری است که از اصحاب امام هادی علیه السلام به شمار می رود.
• حضرت عبدالعظیم حسنی علیه السلام: از سادات جلیل القدری است که نسب شریفش به امام حسن مجتبی علیه السلام می رسد. او از نظر علمی و عقیدتی مورد تایید امام هادی علیه السلام بود.

زیارت جامعه ی کبیره
از امام هادی علیه السلام چندین دعا و زیارت نامه برجای مانده است که از مشهورترین آنها زیارت جامعه ی کبیره است. این زیارت دارای سند صحیح بوده و از نظر بلاغت نیز در بالاترین درجه قرار دارد.
از دیگر زیارات بر جای مانده از امام هادی علیه السلام، زیارت غدیر است که در آن هم خصوصیات و ویژگی های حضرت علی علیه السلام و هم حادثه ی غدیر ذکر شده است.

سلام بر دعوت کنندگان بسوى خدا
راهنمایان بر خشنودى خدا،
مخلصان در توحید خدا
و بندگان گرامى خدا

شمایید گواهان خانه فنا،
شفیعان خانه بقا،
و رحمت پیوسته،
و نشانه انباشته
و امانت نگاه داشته،

و درگاه حقّى که مردم به آن آزموده مى شوند،

------------------------
منبع :
[1] امام هادی را بهتر بشناسیم. محمود مهدی پور
------------------------

التماس دعا

حدیث | امام هادی

ﺍﻣﺎﻡ ﻫﺎﺩﻱ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ:
ﺇﻧﱠﱠﻤَﺎ ﺍﻟﺄﻋﻴﺎﺩُ ﺃﺭﺑَﻌَﺔٌ ﻟِﻠﺸّﻴﻌَﺔِ: ﺍﻟﻔِﻄﺮُ ﻭ ﺍﻟﺄﺿﺤﻰ ﻭ ﺍﻟﻐَﺪﻳﺮُ ﻭ ﺍﻟﺠُﻤُﻌَﺔُ ؛

ﺍﻣﺎﻡ ﻫﺎﺩﻯ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ:
ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ ﻓﻘﻂ ﭼﻬﺎﺭ ﻋﻴﺪ ﺩﺍﺭﻧﺪ: ﻓﻄﺮ، ﻗﺮﺑﺎﻥ، ﻏﺪﻳﺮ ﻭ ﺟﻤﻌﻪ. . ﺑﺤﺎﺭ ﺍﻟﺄﻧﻮﺍﺭ، ﺝ 98، ﺹ 351.

روز ترویــــــه

روز ترویــــــه :

 

هشتم ذی الحجه روز ترویه است و این روزی است که حجاج نیت حج تمتع می نمایند و محرم شده از مکه سمت منی حرکت می نمایند و شب را در آنجا بیتوته می کنند و صبح عرفه به جانب عرفات رهسپار می گردند.
 
علت نامگذاری
ترویه در لغت به معانی زیر آمده است :
سیراب کردن ، سیراب گردانیدن ، کسی را بر روایت شعر داشتن ، در کاری اندیشه کردن اندیشیدن ، در کار و نگریستن پایان آن را و تعجیل نکردن در جواب (لغت نامه دهخدا)

در علل الشرایع در سر نامیدن این روز به ترویه حدیثی از امام صادق (ع) که راوی می گوید: از حضرت پرسیدم چرا روز ترویه را روز ترویه نامیده اند؟
حضرت فرمود: زیرا در عرفات آب نبود و حاجی ها روز هشتم ذی حجه از مکه آب برمی داشتند و به عرفات می بردند و برخی از ایشان به بعضی دیگر می گفتند: تروّیتم، تروّیتم (سیراب شدید، سیراب شدید) لذا به خاطر همین، روز هشتم را روز ترویه نامیدند. [1]
باز نقلی دیگر آمده است که زمانی که ابراهیم علیه السلام مأمور شد خانه کعبه را بسازد مکان آنرا نمی دانست در نتیجه خداوند جبرئیل سلام الله علیه را نازل کرد تا مکان خانه را برای ابراهیم مشخص کند و خداوند تعالی پایه های کعبه را از بهشت نازل فرمود و حجرالاسود نیز نازل شد. سپس ابراهیم برای کعبه دو در قرار داد، دری در سمت مشرق و دری در سمت مغرب که مستجار نامیده می شود. وقتی ساخت کعبه به اتمام رسید ابراهیم و اسماعیل حج بجا آوردند و جبرئیل در روز هشتم ذی حجه (روز ترویه) بر آن دو نازل شد و گفت برخیزید و آب جمع آوری کنید، چون در زمین عرفات آبی وجود ندارد. بهمین دلیل این روز، روز ترویه (یعنی ذخیره کردن آب) نامیده شد. سپس ابراهیم گفت پروردگارا این شهر را محلی امن قرار بده و اهل آن را از میوه ها بهره مند کن...
(سوره ابراهیم/35)

امام صادق (ع) فرمود: منظور از بهره مندی از ثمرات، ثمره قلوب یعنی محبت مردم و تمایل آنها نسبت به مکه است تا بسوی آن بروند.[2]
همانطور که آشکار گردید وجه تسمیه یوم الترویه یا روز ترویه در کلام امامان معصوم برداشتن و ذخیره نمودن آب در روز هشتم ذی حجه می باشد.

منزلت روز ترویه
روز ترویه یکی از ارزشمندترین روزهای زمان برشمرده شده است که خود آداب و اعمال مخصوصی دارد.
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: خدای تبارک و تعالی از هر چند چهار شماره برگزید،
از فرشتگان: جبرئیل و میکائیل و اسرافیل و عزرائیل
و از پیغمبران چهار نفر برای مبارزه بوسیله شمشیر: ابراهیم و داوود و موسی و من
و از خاندانها چهار خاندان که فرمود: خاندان آدم و نوح و خاندان ابراهیم و خاندان عمران را بر جهانیان برگزید
و از شهرها چهار شهر برگزید و فرمود: سوگند به تین و زیتون و طورسینین و این بلد امین پس مقصود از تین مدینه است و از زیتون بیت المقدس و از طورسینین کوفه و از بلدامین مکه
و از زنها چهار زن برگزید: مریم و آسیه و خدیجه و فاطمه سلام الله علیها
و از اعمال حج چهار عمل را برگزید: قربانی کردن و صدا به لبیک بلند کردن
و احرام و طواف و ازماهها چهار ماه که ماههای حرامند برگزید: رجب و شوال و ذی القعده و ذی الحجه
و از روزها چهار روز برگزید: روز جمعه و روز ترویه (هشتم ذی حجه) و روز عرفه و روز عید قربان.[3]


وقایع این روز
در این روز؛ فرستادن نامه امام حسین علیه السلام به کوفه پس از شهادت مسلم بن عقیل.
مورخین خروج اما حسین علیه السلام از مکه به سمت کوفه را هشتم ذی حجه یعنی روز ترویه نگاشته اند.

----------------------
1-علل الشرایع ج 2 ص 399 باب 171
2-قصص النیاء ص 193
3- خصال ترجمه مهری ج 1 ص 249
----------------------

التماس دعــــــا

 

امام باقر | وصیت امام باقر

وصیت امام باقر علیه‌السلام : 

 
ﻫﺬﻩ ﺍﻟﻮﺻﻴﺔ ﻟﻮﻟﺪﻩ ﻭ ﻭﺻﻴﻪ ﻣﻮﻟﺎﻧﺎ ﺍﻟﺼﺎﺩﻕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻗﺎﻝ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ: ﻳﺎ ﺑﻨﯽ ﺍﻥ ﺍﻟﻠﻪ ﺧﺒﺄ ﺛﻠﺎﺛﺔ ﺃﺷﻴﺎﺀ ﻓﯽ ﺛﻠﺎﺛﺔ ﺃﺷﻴﺎﺀ:

✏  ﻓﺮﺯﻧﺪ! ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺳﻪ ﭼﻴﺰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺳﻪ ﭼﻴﺰ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﺨﻔﯽ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ:
ﺧﺒﺄ ﺭﺿﺎﻩ ﻓﯽ ﻃﺎﻋﺘﻪ، ﻓﻠﺎ ﺗﺤﻘﺮﻥ ﻣﻦ ﺍﻟﻄﺎﻋﺔ ﺷﻴﺌﺎ ﻓﻠﻌﻞ ﺭﺿﺎﺀﻩ ﻓﻴﻪ،

✏  ﺭﺿﺎﯼ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻃﺎﻋﺘﺶ ﻣﺨﻔﯽ ﻧﻤﻮﺩﻩ، ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ ﻫﻴﭻ ﻃﺎﻋﺘﯽ ﺭﺍ ﮐﻢ ﻣﺸﻤﺎﺭ؛ ﭼﺮﺍ ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺭﺿﺎﯼ ﺧﺪﺍ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺑﺎﺷﺪ.

ﻭ ﺧﺒﺄ ﺳﺨﻄﻪ ﻓﯽ ﻣﻌﺼﻴﺔ، ﻓﻠﺎ ﺗﺤﻘﺮﻥ ﻣﻦ ﺍﻟﻤﻌﺼﻴﺔ ﺷﻴﺌﺎ، ﻓﻠﻌﻞ ﺳﺨﻄﻪ ﻓﻴﻪ،

✏  ﻭ ﻏﻀﺐ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﯽ ﺍﺵ ﻣﺨﻔﯽ ﻧﻤﻮﺩﻩ، ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ ﻫﻴﭻ ﻣﻌﺼﻴﺘﯽ ﺭﺍ ﮐﻮﭼﮏ ﻣﺸﻤﺎﺭ، ﺯﻳﺮﺍ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺧﺸﻢ ﺧﺪﺍ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺑﺎﺷﺪ.

ﻭ ﺧﺒﺄ ﺍﻭﻟﻴﺎﺀﻩ ﻓﯽ ﺧﻠﻘﻪ ﻓﻠﺎ ﺗﺤﻘﺮﻥ ﺃﺣﺪﺍ، ﻓﻠﻌﻠﻪ ﺫﻟﮏ ﺍﻟﻮﻟﯽ.
ﻭ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺁﻓﺮﻳﺪﮔﺎﻥ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﺨﻔﯽ ﺳﺎﺧﺘﻪ، ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ ﻫﻴﭻ ﮐﺲ ﺭﺍ ﺗﺤﻘﻴﺮ ﻣﻨﻤﺎ، ﺯﻳﺮﺍ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﻫﻤﺎﻥ ﻭﻟﯽ ﺧﺪﺍ ﺑﺎﺷﺪ.

 
- ﮐﺸﻒ ﺍﻟﻐﻤﺔ، ﺝ 2، ﺻﺺ 361-362؛ ﺑﺤﺎﺭﺍﻟﺎﻧﻮﺍﺭ، ﺝ 75، ﺹ 187، ﺡ 27.

 

 

امام باقر (ع) |شهادتش بر مولایمان مَهدی زهرا تسلیت باد

امام باقر (ع) :
هر که خوش نیت باشد ، روزی اش افزایش می یابد.

 
نام : محمد
لقب : باقرالعلوم، الشاکر لله، هادى، امین و شبیه است، و لقب اخیر به خاطر شباهت آن حضرت به پیامبر(ص) است
نام پدر : حضرت امام سجاد (ع)
نام مادر : ام عبدالله فاطمه دختر امام حسن مجتبى(ع)
محل دفن : قبرستان بقیع

در چنین روزى مصادف با دوشنبه، در سال 114 هـ امام باقر(علیه السلام) توسط هشام بن عبدالملک مسموم و شهید شد[1] در شب شهادت به امام صادق(علیه السلام) فرمودند: «من امشب جهان را بدرود خواهم گفت. هم اکنون پدرم على بن الحسین را دیدم که شربتى گوارا نزد من آورد و نوشیدم و مرا به سراى جاوید و دیدار حق بشارت داد». در روایت دیگرى فرمودند: «اى فرزند گرامى، مگر نشنیدى که حضرت على بن الحسین از پس دیوار مرا ندا کرد: «اى محمد بیا، زود باش که ما انتظار تو را مى کشیم».
آن حضرت چندین روز و به قولى سه روز در حالت درد از اثر سم به سر مى بردند تا به شهادت رسیدند. فرداى آن روز بدن مطهر و پاک آن دریاى بیکران دانش خدایى را در خاک بقیع کنار مزار امام مجتبى و امام سجاد(علیهما السلام) به خاک سپردند. [2]

آن حضرت هشتصد درهم براى تعزیه و ماتم خود وصیت فرمود. حضرت صادق(علیه السلام) فرمودند: پدرم فرمود: «اى جعفر، از مال من مقدارى وقف کن براى ندبه کنندگان که ده سال در منى در موسم حج بر من گریه کنند، و مراسم ماتم را تجدید نمایند».[3]

آقا و مولایمان حضرت باقر(علیه السلام) در کربلا شرف حضور داشت. شب یازدهم، بازار کوفه، کنار سرهاى مطهر، اسارت شام و مجلس یزید را دیده است و هر زمان که متذکر شهادت حسین بن على(علیه السلام) و اسارت عمه هایش مى شد، اشک از چشم مبارکش مانند درّ جارى مى گشت.

 
خدا بزرگ است چنانکه در اندیشه نمی گنجد
و ستایش بسیار مخصوص اوست
خدایى که به کرمش بر من منّت نهاد،
و به احسانش زیارت سرورانم را آسان نمود
و از زیارتشان محرومم نکرد،
برگزیده ای از زیارت ائمه بقیع (ع)

----------------------
برگرفته از کتاب تقویم شیعه عبدالحسین نیشابوری
[1]. توضیح المقاصد: ص 29. فیض العلام: ص 110.
[2]. کافى: ج 2 ص 495 . بصائر الدرجات: ص 141. فیض العلام: ص 110. انوار البهیة: ص 69.
[3]. کافى: ج 2 ص 495 . بصائر الدرجات: ص 141. فیض العلام: ص 110. انوار البهیة: ص 69.
----------------------

التماس دعـــــــا

 

هفته ی دفاع مقــــدس گرامی بــــــــاد ...

        " بســــم رب الشُّهـــَـــــــــــداءِ و الصِدّیقیـــــــــن "

• دخترِ خط مقــــــدم!

   موضوع: دفـاع مقــــــدس

   نویسنده: زهرا رضاییان

   منبع: چارقد

  

«اولین مجروحیت من بر می‌گردد به شبیخون رژیم بعث به ایستگاه عملیات آبادان که بسیاری از بچه‌های رزمنده شهید شدند. آن شب پس از حمله عراقی‌ها به گروه امدادی، بی‌سیم زدند که آمبولانس اعزام کنند؛ ولی آمبولانس به مأموریت رفته بود. وقتی هم که آمبولانس آمد، راننده آنقدر خسته و زخمی بود که نمی‌توانست دوباره اعزام شود؛ برای همین خودم با سرعت سوار آمبولانس شدم و به طرف منطقه به راه افتادم.

وقتی به آنجا رسیدم، با صحنه تکان دهنده‌ای روبرو شدم. همه بچه‌ها شهید شده بودند و آن‌هایی هم که نفس می‌کشیدند، آنقدر خون زیادی از بدنشان رفته بود که کاری از دست من بر نمی‌آمد.

 

در این میان یک مجروح خیلی وضعیت وخیمی داشت و من به هر زحمتی بود او را سوار آمبولانس کردم. رزمنده زخمی به زحمت لب‌های خشکیده‌اش را تکان داد و گفت: امدادگر ... گفتم: بله. بعد گفت: راننده آمبولانس ... گفتم بله منم. بعد بیهوش شد. همین لحظه یکی از رزمنده‌ها که جان سالم به در برده بود و تنها از کتفش خون می‌آمد، جلو آمد و گفت: خواهرم شما به مجروح برسید. من رانندگی می‌کنم.

از بد حادثه راننده آمبولانس مسیر برگشت را فراموش کرد و با وجود اینکه نباید چراغ آمبولانس را در شب روشن کرد، این‌کار را انجام داد که با روشن‌شدن چراغ آمبولانس، عراقی‌ها ما را به گلوله و خمپاره بستند. آنقدر آتش زیاد بود که صدای خودم را نمی‌شنیدم. فقط احساس کردم شکمم می‌سوزد.

وقتی به بیمارستان پتروشیمی رسیدیم، آنقدر به آمبولانس شلیک شده بود که مجبور شدند برای بیرون آوردن ما درب آمبولانس را اره کنند. وقتی درب آمبولانس باز شد دکتر گفت: «این خواهر که متعلقات شکمش روی زمین ریخته ...». آن وقت بود که بیهوش شدم.

بعد مرا به داخل بیمارستان منتقل کردند و روده‌هایم را به داخل شکم برگردانده و آن را با یک دستمال بسته بودند. وقتی مرا به اتاق عمل منتقل کردند، علائم حیاتی من از کار افتاد و به علت کثرت مجروحین مرا به سرعت به معراج شهدا منتقل کردند.



نمی‌دانم چند روز طول کشید، ولی روزی که می‌خواستند شهدا را به داخل خودروی حمل شهدا منتقل کنند، دیدند نایلونی که مرا داخل آن پیچیده بودند بخار کرده است. سپس مرا به سرعت به داخل بیمارستان منتقل کردند. دوستان حاضر در بیمارستان می‌گفتند: دکتر وقتی که دوباره شما را دید، گفت: چرا دوباره این شهید را اینجا آوردید؟ و مسئولین حمل شهدا گفتند: آقای دکتر ایشان زنده‌اند! پزشکان که خیلی خوشحال شده بودند، مرا به اتاق عمل منتقل کردند» ...

این جریان اولین مجروحیت زنی است که امروز در یک خانه 50 متری در آلوده‌ترین نقطه تهران دارد بی سر و صدا زندگی‌اش را می‌کند؛ بی‌آنکه ادعایی داشته باشد ... زنی که در روزگار جوانی‌اش با هزار هزار آرزو در دل، جانش را می‌گیرد کف دستش و می‌رود جبهه؛ آن‌هم توی خط مقدم و می‌شود آرپی‌چی‌زن و تکاور ...

زنی که وقتی توی عملیات والفجر یک در منطقه فکه دشمن بعثی لعین، منطقه را زیر آتش بمباران شیمیایی می‌گیرد ماسکش را از صورت بر می‌دارد و بر صورت مجروحی که در حال مداوایش است می‌گذارد تا شیمیایی‌شدن را به جان بخرد، اما جان انسان دیگری را نجات بدهد ... حالا هم امروز خودش با عوارض دردناک « گاز خردل شیمیایی» دست و پنجه نرم می‌کند، اما هیچ ادعایی ندارد ... می‌گوید: « از کسی هم انتظار ندارم. وظیفه ای بوده که انجام دادم» ...

آنقدر خاطره برای گفتن دارد که اگر روزی بالاخره وزارت ارشاد از خواب گنجشکی‌اش بیدار شود و ناگفته‌های او را به دست چاپ بسپارد، بسیاری از زوایای پنهان جنگ برای من و تو که آن روزها را یا ندیده‌ایم یا اگر دیده‌ایم، کمتر به خاطر داریم؛ آشکار شود ...

به یقین زنی که هم امدادگر بوده، هم تک‌تیرانداز و هم آرپی‌چی‌زن و روزگاری را در کنار شهیدی بزرگوار چون شهید حاج محمد ابراهیم همت برای دفاع از این دین و سرزمینش جنگیده، خیلی چیزها برای گفتن دارد؛ اما نمی‌دانم چرا وزارت ارشاد بعد از این همه مصاحبه‌ای که با او کرده‌اند، باز هم در چاپ خاطراتش تعلل می‌ورزند ...

نمی‌دانم من جای او بودم، چه می‌کردم؟ ... فقط می‌دانم او خیلی بزرگ است، بزرگ‌تر اینکه بتوانم درکش کنم. از او برایت گفتن این بار،  

" او که شهید زنده دیگری است در میان‌مان ... " بنشین و فکر کن.

خودت را برای لحظه‌ای بگذار جای او؛ جای او؛ جای آمنــــــه وهاب زاده....

ببین اگر تو، او بودی؛ با شرایطی که دارد، چــــــه می‌کردی؟ ...

 

پیوند آسمانی آب و آینه مبارکباد

زهرا که شبیه یاس نوخاسته شد
تا گفت بله ، غمِ على کاسته شد
در مجلس عقدشان ملائک گفتند
گل بود به سبزه نیز آراسته شد
این سو مولا ، غرق تمنا و نگاه
آن سو زهرا و خنده هایى کوتاه
اسفند به کف ملائکه میخوانند
لا حول ولا قوة الا بالله
وقتى داماد مرتضى ، شیر خداست
وقتى که عروس ، نور هستى ، زهراست
یعنى که تمام نسلشان ، گُل پِى گُل
سالى که نکوست از بهارش پیداست
هر بار لباس تازه پوشید تو را
با شادى مادرانه بوسید تو را
امروز که میروى گلم خانه بخت
اى کاش خدیجه بود و میدید تو را ..
شاعر : حامد عسکرى
• سالروز پاک ترین ازدواج هستى مبارک

حضرت ♡مَــ♥ــهدی♡ | شب جمعه : نماز حاجت

  

 

  حتماً نقل‌هائی از ائمه معصومین علیهم السلام را زیاد شنیده‌اید که شب جمعه از زمان‌های استجابت دعاست...
حتماً می‌دانید که دو رکعت نماز حاجت برای استجابت دعا مؤثر است...
حتماً می‌دانید که ظهور مولایمان امام زمان علیه السلام در ید قدرت حق متعال و از مقدرات اوست...
حتماً می‌دانید که دعا مقدرات الهی را تغییر می‌دهد...

 
و حتماً نیازی به توضیح بیشتر نیست...     
بیائید شب‌های جمعه بعد از نماز عشاء دو رکعت نماز حاجت بخوانیم و ظهور مولایمان را از خداوند عاجزانه طلب کنیم...

 

(¯`’★•♥♥* اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلٰی مُحَمَّدْ وَ آلِ مُحَمَّد وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ وَ الْعَنْ اَعْدائَهُمْ اَجْمَعین *♥♥•★’´¯)

 

 (¯`’★•♥♥* اللّهم عجّل لولیّک الفرج و العافیة و النّصر

و جعلنا من خیر انصاره و اعوانه و المستشهدین بین یدیه *♥♥•★’´¯)

 

 (¯`’★•♥♥* اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلٰی مُحَمَّدْ وَ آلِ مُحَمَّد وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ وَ الْعَنْ اَعْدائَهُمْ اَجْمَعین *♥♥•★’´¯)

 

حدیث | امام جواد (ع) : بدست آوردن محبت

 

امام جواد علیه السلام :

 
ثَلاثُ خِصالٍ تَجتَلِبُ بِهِنَّ المَحَبَّةَ: اَلنصافُ فِى المُعاشَرَةِ و َالمُواساةُ فِى الشِّدَّةِ وَ الاِنطِواعِ وَ الرُّجوعُ إِلى قَلبٍ سَلیمٍ؛

 
با سه خصلت، محبّت (دیگران) به دست مى ‏آید: انصاف در معاشرت، همدردى (با دیگران) در سختى‏ ها، و بازگشت به قلبى پاک.

  

 
بحارالأنوار(ط-بیروت) ج75، ص82، ح77

 

 

امام جواد (ع) | ﺍﻣﺎﻣﺖ ﺍﻣﺎﻡ ﺟﻮﺍﺩ ﺑﺴﺘﺮﻱ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻣﺎﻡ ﺯﻣﺎﻥ

 

ﺍﻣﺎﻣﺖ ﺍﻣﺎﻡ ﺟﻮﺍﺩ ﺑﺴﺘﺮﻱ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻣﺎﻡ ﺯﻣﺎﻥ :

 
ﺍﻣﺎﻣﺖ ﺍﻣﺎﻡ ﺟﻮﺍﺩ (ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﺑﺎ ﻭﻳﮋﮔﻲ‌ﻫﺎﻱ ﺍﻧﺤﺼﺎﺭﻱ ﺧﻮﺩ ﺑﺴﺘﺮﻱ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻣﺎﻡ ﺯﻣﺎﻥ ﻭ ﺍﻣﺎﻣﺖ ﻭﻱ ﺩﺭ ﺳﻦ ﻭ ﺳﺎﻟﻲ ﻛﻢ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺍﻣﺎﻡ ﺟﻮﺍﺩ (ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﻓﺮﺍﻫﻢ ﺁﻭﺭﺩ.

 

 ﺗﺼﻮﻳﺮﻱ ﻛﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺟﻮﺍﺩ (ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﺍﺯ ﻣﻘﺎﻡ ﺍﻣﺎﻣﺖ ﺩﺭ ﺗﺼﻮﺭ ﺷﻴﻌﻲ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﻣﻲ‌ﺩﻫﺪ ﺯﻣﻴﻨﻪ ﺍﻱ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﻮﺟﻮﺩ ﻣﻲ‌ﺁﻭﺭﺩ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺳﺎﺩﮔﻲ ﺍﻣﺎﻣﺖ ﺍﻣﺎﻡ ﺯﻣﺎﻥ (ﻋﺠﻞ ﺍﻟﻠﻪ ﺗﻌﺎﻟﻲ ﻓﺮﺟﻪ ﺍﻟﺸﺮﻳﻒ) ﺩﺭ ﺷﺮﺍﻳﻄﻲ ﻏﻴﺮﻣﻌﻤﻮﻟﻲ ﺗﺮ ﻧﻴﺰ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺑﺎﻋﺚ ﭼﺎﻟﺸﻲ ﺟﺪﻱ ﻧﺸﻮﺩ؛ ﺯﻳﺮﺍ ﺍﮔﺮ ﺍﻣﺎﻡ ﺟﻮﺍﺩ (ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﺑﺎ ﺧﺮﺩﺳﺎﻟﻲ ﺧﻮﻳﺶ ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺩﺍﻧﺸﻤﻨﺪﺍﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﻴﺮﺩ ﻭ ﻋﻠﻢ ﻟﺪﻧﻲ ﻭ ﻏﻴﺒﻲ ﻭ ﻣﻘﺎﻡ ﺍﻣﺎﻣﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﺥ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﺑﻜﺸﺪ ﭼﻨﻴﻦ ﻓﺮﺻﺘﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻣﺎﻡ ﺯﻣﺎﻥ (ﻋﺠﻞ ﺍﻟﻠﻪ ﺗﻌﺎﻟﻲ ﻓﺮﺟﻪ ﺍﻟﺸﺮﻳﻒ) ﻓﺮﺍﻫﻢ ﻧﺸﺪ؛ ﺯﻳﺮﺍ ﺍﻭ ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﺯﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺑﻄﻦ ﻣﺎﺩﺭ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﻧﻮﻋﻲ ﻏﻴﺒﺖ ﺍﺯ ﻋﻤﻮﻡ ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﻲ‌ﺑﺮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﺍﻳﻦ ﻛﻪ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﻗﺼﺪ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻜﺸﻨﺪ، ﺑﻪ ﺷﻜﻠﻲ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﻮﺳﻲ (ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﺑﻪ ﺩﻧﻴﺎ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﺷﺪ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺩﺭ 5 ﺳﺎﻟﮕﻲ ﺑﻪ ﺍﻣﺎﻣﺖ ﺭﺳﻴﺪ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺷﻤﺎﺭﻱ ﺍﻧﮕﺸﺖ ﺷﻤﺎﺭ ﺑﺎ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﺗﻮﺩﻩ ﻣﺮﺩﻡ ﻭ ﺣﺘﻲ ﺧﻮﺍﺹ ﺍﺯ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﻭ ﺩﺭﻳﺎﻓﺖ ﻣﻘﺎﻡ ﻭ ﻣﻨﺰﻟﺖ ﻋﻠﻤﻲ ﻭ ﺭﻭﺣﻲ ﻭﻱ ﻣﺤﺮﻭﻡ ﺑﻮﺩﻧﺪ.

 

 ﺍﮔﺮ ﺍﻣﺎﻣﺎﻥ ﺑﻌﺪﻱ ﭼﻮﻥ ﺍﻣﺎﻡ ﻫﺎﺩﻱ (ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﻭ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻦ ﻋﺴﮕﺮﻱ (ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﺑﺎ ﻏﻴﺒﺖ ﻭ ﺯﻧﺪﺍﻧﻲ ﺷﺪﻥ ﺩﺭ ﺳﺎﻣﺮﻩ ﺯﻣﻴﻨﻪ ﻋﺪﻡ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺍﺯ ﺍﻣﺎﻣﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﻭﺭﻩ ﺧﻮﻳﺶ ﺁﻣﻮﺧﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﺳﺎﺩﮔﻲ ﻧﺘﻮﺍﻧﻨﺪ ﺑﺎ ﺍﻣﺎﻡ ﻭ ﺭﻫﺒﺮﻱ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﺱ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻭ ﺑﺴﺘﺮﻱ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮﺍﻱ ﻋﺼﺮ ﻏﻴﺒﺖ ﺻﻐﺮﺍ ﻭ ﻛﺒﺮﺍ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﺷﻮﺩ ﺍﻣﺎﻡ ﺟﻮﺍﺩ ﻧﻴﺰ ﺯﻣﻴﻨﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﻔﻬﻮﻣﻲ ﺍﻣﺎﻣﺖ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻋﻤﻞ ﺑﻪ ﺗﻮﺩﻩ ﻣﺮﺩﻡ ﺁﻣﻮﺧﺖ.

 

 
  / امام جواد علیه السلام و بازسازی اندیشه امامت /

 

 

 

امام جواد (ع) | راز شهادت

 

   

   * ﻫﺸﺘﻤﻴﻦ ﺍﻣﺎﻡ ﻣﻌﺼﻮﻡ (ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﭘﺴﺮ ﻭ ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ ﺩﺭ ﺗﺐ ﻭ ﺗﺎﺏ ﺭﻭﻳﺖ ﺟﻤﺎﻝ ﺟﻮﺍﺩ ﺍﻟﺎﺋﻤﻪ (ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﺑﻮﺩﻧﺪ.

 ﺣﺪﻭﺩ ﭼﻬﻞ ﻭ ﻫﻔﺘﻤﻴﻦ ﺑﻬﺎﺭ ﻋﻤﺮ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺿﺎ (ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﺳﭙﺮﻱ ﻣﻲ‌ﺷﺪ ﺍﻣﺎ ﻫﻨﻮﺯ ﻓﺮﺯﻧﺪﻱ ﻛﺎﺷﺎﻧﻪ ﭘﺮﻓﺮﻭﻏﺶ ﺭﺍ ﻓﺮﻭﺯﺍﻥ ﻧﺴﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩ.

 

 ﺍﺯ ﻃﺮﻓﻲ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﻮﺭﺩ ﻃﻌﻨﻪ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﻭ ﺯﺧﻢ ﺯﺑﺎﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺷﺖ ﻛﻪ ﮔﺎﻩ ﺑﻮﺳﻴﻠﻪ ﻧﺎﻣﻪ ﻧﻴﺰ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺍ ﻣﻮﺭﺩ ﺁﺯﺍﺭ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﻲ‌ﺩﺍﺩﻧﺪ ﻛﻪ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻣﻲ‌ﺗﻮﺍﻥ ﺩﺭ ﻣﻜﺘﻮﺏ «ﺣﺴﻴﻦ ﺍﺑﻦ ﻗﻴﺎﻣﺎ» ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻛﺮﺩ.

ﺍﻭ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺳﺮﺍﻥ «ﻭﺍﻗﻔﻴﻪ» ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﻧﺎﻣﻪ ﺍﻱ ﺑﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺿﺎ (ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﻣﻲ‌ﻧﻮﻳﺴﺪ: ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳﺖ ﺍﻣﺎﻡ ﺑﺎﺷﻲ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺗﻲ ﻛﻪ ﻓﺮﺯﻧﺪﻱ ﻧﺪﺍﺭﻱ ﻭ ﺍﻣﺎﻡ (ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﭘﺎﺳﺦ ﺍﻭ ﺭﺍ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﮕﺎﺷﺖ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻛﺠﺎ ﻣﻲ‌ﺩﺍﻧﻲ ﻛﻪ ﻣﻦ ﻓﺮﺯﻧﺪﻱ ﻧﺨﻮﺍﻫﻢ ﺩﺍﺷﺖ ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯﻱ ﻃﻮﻝ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﻛﺸﻴﺪ ﻛﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﭘﺴﺮﻱ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻛﺮﺩ ﻛﻪ ﺣﻖ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺑﺎﻃﻞ ﺟﺪﺍ ﻣﻲ‌ﻛﻨﺪ. ﺗﺎ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻃﺒﻖ ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻲ ﺍﻣﺎﻡ (ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﺩﺭ ﺭﻣﻀﺎﻥ ﺳﺎﻝ 195 ﻫﺠﺮﻱ ﻭ ﺑﻪ ﻧﻘﻞ ﺍﺯ ﺍﺑﻦ ﻋﻴﺎﺵ ﺩﺭ ﺩﻫﻢ ﺭﺟﺐ ﺁﻥ ﺳﺎﻝ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺍﻣﺎﻡ ﺟﻮﺍﺩ (ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﻣﺘﺠﻠﻲ ﺷﺪ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﺵ «ﺳﺒﻴﻜﻪ» ﺭﺍ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ «ﻣﺎﺭﻳﻪ ﻗﺒﻄﻴﻪ» ﻫﻤﺴﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ (ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺁﻟﻪ) ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺿﺎ (ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﺁﻓﺮﻳﻨﺸﻲ ﭘﺎﻛﻴﺰﻩ ﻭ ﻣﻨﺰﻩ ﺩﺍﺷﺖ.

 

ﻣﺮﺗﺒﺖ ﻭ ﻣﻘﺎﻣﻲ ﻭﺍﻟﺎﺗﺮ ﺑﺨﺸﻴﺪ. ﻭﻟﺎﺩﺕ ﺍﻣﺎﻡ ﺟﻮﺍﺩ (ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﺗﻤﺎﻣﻲ ﺷﺎﻳﻌﺎﺕ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺿﺎ (ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﺭﺍ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺑﺨﺸﻴﺪ ﻭ ﺩﻟﻬﺮﻩ ﻭ ﺍﺿﻄﺮﺍﺏ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ ﺯﺩﻭﺩ. ﺑﺪﻳﻦ ﺟﻬﺖ، ﻛﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺩﺭ ﺣﻖ ﻓﺮﺯﻧﺪﺵ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍﻳﻦ ﻣﻮﻟﻮﺩﻱ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ ﻣﺎ «ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺯﻣﺎﻥ» ﺑﺎ ﺑﺮﻛﺖ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺯﺍﺩﻩ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﺳﺖ.

ﻣﻮﻟﻮﺩﻱ ﻛﻪ ﺣﺪﻭﺩ ﺷﺎﻧﺰﺩﻩ ﺳﺎﻝ ﺭﻫﺒﺮﻱ ﻭ ﺍﻣﺎﻣﺖ ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﻋﻬﺪﻩ ﺩﺍﺭ ﺷﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺭﺍﺳﺘﺎ ﺁﺛﺎﺭﻱ ﺷﮕﻔﺖ ﺍﺯ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻪ ﻳﺎﺩﮔﺎﺭ ﮔﺬﺍﺭﺩ ﻭ ﻣﻜﺘﺐ ﻋﻠﻤﻲ، ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﺷﻴﻌﻪ ﺭﺍ ﺟﻠﻮﻩ ﺧﺎﺹ ﺑﺨﺸﻴﺪ. ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺁﻥ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﭘﺎﻳﺎﻧﻲ ﺍﺳﺖ ﺑﺮ ﺗﻠﺎﺷﻬﺎﻱ ﭼﺸﻤﮕﻴﺮ ﻭ ﭘﺮ ﻓﺮﻭﻏﺶ ﺗﻠﺎﺷﻬﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺧﻠﻔﺎﻱ ﺑﻨﻲ ﻋﺒﺎﺱ ﻭ ﺩﺷﻤﻨﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﺁﻧﭽﻨﺎﻥ ﻏﺎﻓﻠﮕﻴﺮ ﻧﻤﻮﺩ ﻛﻪ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺍ ﺗﺤﻤﻞ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﺑﺪﻳﻦ ﺟﻬﺖ ﺩﺭ ﺻﺪﺩ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﺮ ﺁﻣﺪﻧﺪ.
 
 
  / امام جواد علیه السلام و راز شهادت /

  

  

امام جواد (ع) | شهادت جوان ترین امام شیعه تسلیت باد

 

 
امام جواد (ع) :
بدان که از دید خداوند پنهان نیستی پس بنگر که چگونه هستی!     

 

 
نام: محمد
لقب: جواد
نام پدر: حضرت امام رضا ع
نام مادر: سکینه
مدت امامت: 18 سال
مدت عمر: 25 سال
محل دفن: کاظمین
 

 
امام محمد بن علی التقی (ع) ملقب به " جواد " بود. این لقب از آن سوی به ایشان داده شد که ایشان در طول عمر کوتاه اما با برکت خویش به درخواست کنندگان پاسخ مثبت داده و آنها را از درگاه کرمش ناامید بر نمی گرداند.
 
امام جواد (ع) پس از آنکه با ام ‌فضل، دختر مامون عروسی کرد از بغداد به مدینه بازگشت و تا سال 220 در مدینه اقامت داشت.
در روز آخر ماه ذی القعده سال 220 هـ امام جواد(علیه السلام) به زهر معتصم به شهادت رسیدند، و هنگام شهادت از سن مبارکشان 25 سال و سه ماه و 12 روز گذشته بود.
[ در شهادت آن حضرت 5 ذى القعده، 11 ذى القعده[1]، 5 ذى الحجه سال 219 هـ [2]، 6 ذى الحجة[3]، 25 ذى الحجة هم گفته شده است.]
 
بعد از شهادت حضرت رضا(علیه السلام)، مأمون جواد الائمه(علیه السلام) را به بغداد طلبید و دخترش ام الفضل را به آن حضرت تزویج نمود. پس از مدتى که آن حضرت از سوء معاشرت مأمون بسیار ناراحت بودند براى حج به مکه تشریف بردند. سپس به مدینه رفتند و در آنجا بودند تا مأمون به درک واصل شد و معتصم برادر او خلیفه شد.
 
معتصم حسادت خاصى نسبت به آن حضرت داشت، و آن امام معصوم(علیه السلام) را به همراه ام الفضل به بغداد احضار کرد. آن حضرت در حضور اکابر شیعه و ثقات اصحاب خود در مدینه امام هادى(علیه السلام) را امام بعد از خود معرفى کردند و ودایع امامت را تسلیم ایشان نمودند و در 28 محرم سال 220 هـ وارد بغداد شدند. ام الفضل به تحریک عمویش معتصم و به قولى جعفر بن مأمون، امام(علیه السلام) را در سن 25 سالگى مسموم کرد.[4]

 

   
پرورگارا درود فرست بر محمد بن علی
که نشانه و نمونه اعلای تقوا و خدا پرستی است

 
----------------------
برگرفته از کتاب تقویم شیعه عبدالحسین نیشابورى
[1] . بحار الانوار: ج 50 ص 11، 12، 14، 15، 17.
[2] . تتمة المنتهى: ص 300.
[3] . شرح احقاق الحق: ج 12 ص 414 ـ 416 .
[4] . خلاصه اى از قلائد النحور: ج ذى القعده، ص 279.
----------------------
 
التماس دعا

 

امام جواد (ع) | خواهر نداشتی .....

 

یا جوادالائمه

 
خواهر نداشتی که به جای تو جان دهد

 
یا گرد و خاک پیرهنت را تکان دهد

 
از روی خاک حجره سر خاکی تو را

 
بر دارد و به گوشه دامن مکان کند

 
می خواهی آب آب بگویی نمی شود

 
گیرم که شد ولی چه کسی آبتان دهد؟

 
چندین کنیز را وسط حجره جمع کرد

 
می خواست دست و پا زدنت را نشان دهد

 
تا بام می شود سر سالم تری رسید

 
با شرط این که این لبه در امان دهد

 
بالا نشسته ای و جهان زیر پای توست

 
وقتش شده گلوی شهیدت اذان دهد

 

  

حدیث | امام جواد (ع) :